از چیزی که این روزا دارم از خودم به بقیه میگم عصبانی‌ام و در عین حال دوستش دارم. از اینکه در جواب چطوری میگم خوبم و از اینکه میخندم و شوخی میکنم و خوش اخلاقم و نگران حال بقیه‌‌ام خسته‌ام. نمیدونم نمیتونم حس واقعیم رو بهشون بگم یا نمیخوام که این کارو بکنم اما هرچی که هست میدونم اوضاع داره خراب میشه و میدونم این حال رو دوست دارم و انتخاب خودمه. اینکه درک میکنم و درک نمیشم سخته و اینکه هیچ تلاشی برای درک شدن نمیکنم سخت‌تر. اینکه منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

پورتال و سایت تفریحی خبری ایرانیان progna امــــــــــلاک رویـــــــــایـــــــــی لبريز ظرف سهند تبريز معرفی سایت ها کانال رشته انسانی،دهم یازدهم دوازدهم رشته انسانی هوش برتر